Artykuły
To druga część kursu programowania sterownika Alpha2. Nawiązując do poprzednio zapowiedzianej idei nauki poprzez przykłady, pokażę w jaki sposób używa się wejść analogowych sterownika oraz jak dzięki nim można zmierzyć np. temperaturę, posługując się modułem odpowiedniego przetwornika. Następnie zastosujemy zdobytą wiedzę do budowy dwóch termostatów: jeden bardzo prosty, a drugi wykorzystujący algorytm PID. Do podłączenia czujnika termorezystancyjnego PT100 zastosujemy dodatkowy moduł rozszerzenia typu AL2-2PT-ADP. czytaj więcej
|
Sterowniki PLC zwykle kojarzone są z drogimi urządzeniami do zastosowania w przemyśle. Oczywiście, są wśród nich i takie, jednak dzięki zdobyczom współczesnej elektroniki, ceny i tych urządzeń są coraz to niższe, i częstokroć opłaca się je stosować w aplikacjach, dla których dawniej tańsze było wykonanie specjalizowanego sterownika w oparciu o mikrokontroler. Sterownik Alpha 2 firmy Mitsubishi określany jest przez samego producenta jako Simple Application Controller. Wersja sterownika, na bazie której powstał ten kurs programowania, ma 4 wyjścia przekaźnikowe, 6 wejść mogących pełnić funkcję analogowych lub cyfrowych. Jest to PLC najczęściej stosowany przeze mnie w prostych aplikacjach. czytaj więcej
|
Funkcja SMS (Short Message Service) umożliwia przesyłanie krótkich wiadomości tekstowych pomiędzy aparatami GSM (MS = Mobile Station) z wykorzystaniem Centrum Usług (SC = Service Center). Nadawca wiadomości (ME = Mobile Equipement) przekazuje ją do wysłania do Centrum Usług, inicjując realizację funkcji SMS-SUBMIT. Odbiorca komunikatu (MT = Mobile Terminated) odbiera go korzystając z funkcji SMS-DELIVER. Należy zwrócić uwagę na fakt, że przekazywanie wiadomości zawsze odbywa się za pośrednictwem Centrum Usług (SC) i nadawca nigdy nie ma pewności, czy wiadomość SMS dotarła do adresata, dopóki SC nie prześle zwrotnego potwierdzenia jej odbioru. Wiadomość SMS może zawierać maksymalnie 140 znaków zakodowanych w postaci oktetów, co przy użyciu specjalnej metody kodowania umożliwia przesłanie do 160 znaków ASCII. Niniejszy artykuł to zbiór moich doświadczeń, kompendium nt. działania funkcji SMS i skojarzonych z nią usług sieci. czytaj więcej
|
Odkąd moja ulubiona staruszka – sonda TTL przestała wystarczać do uruchamiania większości układów, szukałem alternatywnego rozwiązania. Miałby to być jakiś uniwersalny przyrząd, którego mógłbym używać w różnych sytuacjach, niezależnie od poziomów logicznych na wyjściach/wejściach układów i ich napięć zasilania. Idealny byłby oscyloskop cyfrowy, jednak po pierwsze, nieco odstręczała jego cena, a po drugie, konieczność taszczenia ze sobą w teren dodatkowego przyrządu. Mógłbym pokusić się o wykonanie własnego instrumentu pomiarowego np. na bazie mikrokontrolera, ale na przeszkodzie stał czas jego opracowania. Świetne rozwiązanie zostało kiedyś zaproponowane kiedyś przez firmę Microchip („Engineer’s Assistant” Voji Antonica), który zdobył pierwszą nagrodę na konkursie na aplikację z mikrokontrolerem PIC), ale parametry urządzenia były niewystarczające. Ponadto, irracjonalnie nie wierzę aplikacjom, w których mikrokontroler próbkuje stan swojego portu wejściowego. Myślę, że to pozostałość po dawnych czasach, kiedy wiadomo było, że czas reakcji przeciętnego układu TTL jest znacznie krótszy, niż większości dostępnych mikroprocesorów. O ile w tym pierwszym wypadku można było mówić o reakcji w czasie rzeczywistym, o tyle w drugim na pewno nie. Czasy zmieniły się, ale (niestety) nawyki pozostały… czytaj więcej
|
Czujniki zbliżeniowe to jedne z najpowszechniej stosowanych sensorów we wszelkich urządzeniach automatyki. Najczęściej do ich zadań należy wykrycie i sygnalizacja obecności obiektu bez kontaktu fizycznego z nim samym. Może to być jednak nie tylko produkt na taśmie przenośnika, ale również uchwyt narzędzia, dźwignia, krzywka automatu. Typowe aplikacje związane są najczęściej z maszynami pakującymi, drukującymi, wtryskarkami, obrabiarkami metali, liniami technologicznymi służącymi do produkcji żywności itd. Zastosowania można mnożyć. W niniejszym artykule omówione zostaną podstawowe typy czujników zbliżeniowych oraz będą podane elementarne informacje na temat zasad użytkowania najpopularniejszych z nich – sensorów indukcyjnych. Pozwoli to konstruktorom uniknąć podstawowych błędów przy ich stosowaniu. czytaj więcej
|
Zwykle w typowych zastosowaniach są używane wyświetlacze 7-segmentowe, jednak prezentowany moduł mający 16 segmentów LED umożliwia również wyświetlenie napisów. Owszem, niektóre znaki są troszkę kombinowane, jednak mimo wszystko czytelne. Prezentowany moduł został zaprojektowany w taki sposób, aby można było moduły łączyć w szeregi, co daje praktycznie nieograniczone możliwości wyświetlania dowolnych komunikatów. Moduł był opisywany w Elektronice Praktycznej nr 8/2010. Płytki do niego można nabyć poprzez stronę sklep.avt.pl. czytaj więcej
|
Aktualnie w większości zastosowań królują wyświetlacze LCD. Są jednak pewne zastosowania, w których stary, dobry wyświetlacz LED jest po prostu niezastąpiony. Zwykle są używane wyświetlacze 7-segmentowe, jednak prezentowany moduł mający 35 kropki LED daje znacznie bardziej czytelne znaki oraz umożliwia wyświetlenie napisów. Dodatkowo, moduły są zaprojektowane w taki sposób, aby można je było łączyć w szeregi, co daje praktycznie nieograniczone możliwości wyświetlania dowolnych komunikatów. Moduł był opisywany w Elektronice Praktycznej nr 8/2010. Płytki do niego można nabyć poprzez stronę sklep.avt.pl. czytaj więcej
|
Nowoczesne diody LED umożliwiają budowę energooszczędnych, wydajnych źródeł światła. Do ich zasilania niezbędne są obwody o stabilizowanym prądzie wyjściowym. Można je wykonać jako liniowe, jednak to układy impulsowe umożliwiają uzyskanie najwyższej sprawności. Przykładami takich zasilaczy LED są układy scalone produkowane przez niemiecką firmę Prema Samiconductor. Użyty przeze mnie w „żarówce” PR4101A jest zaawansowanym funkcjonalnie, impulsowym zasilaczem diod LED i umożliwia ich zasilanie stabilizowanem prądem o natężeniu 0,1...1 A. W opisanym dalej projekcie użyto czterech bardzo jasnych, białych diod LED o poborze prądu 80 mA każda. Układ był opisywany w Elektronice Praktycznej nr 8/2010. Płytki do niego można kupić poprzez sklep.avt.pl. czytaj więcej
|
Troszeczkę przez sentyment do ST6, troszeczkę ze względu na cenę i bogate „uzbrojenie” w układy peryferyjne, do kilku ostatnio budowanych przeze mnie urządzeń, postanowiłem użyć mikrokontrolera ST7FLITE29 oraz oprogramowania napisanego za pomocą kompilatora języka C dla ST7 firmy Metrowerks. Moim zdaniem to bardzo dobry mikrokontroler, dobrze wyposażony i doskonale działający. Oczywiście jak każdy – ma swoje wady i zalety, jednak przy odrobinie akcji marketingowej oraz lepszym zaopatrzeniu dystrybutorów, firma ST Microelectronics ma ogromną szansę na przełamanie hegemonii niektórych producentów na polskim rynku, również w zastosowaniach amatorskich. Niniejszy artykuł będzie próbą opisu moich doświadczeń i wrażeń z pracy nad aplikacjami z ST7FLITE19/29 i być może pozwoli zaoszczędzić komuś czas, którego osobiście potrzebowałem bardzo dużo. czytaj więcej
|
Pisząc programy często zadawałem sobie pytanie : na ile bezpieczny jest mój program wewnątrz mikrokontrolera? Na ile urządzenie, na którego konstrukcję i rozwój poświęciłem na przykład dwa lata, a którego (w większości przypadków) główną wartością jest program, nie da się skopiować? Na ile pewne są ustawienia bitów blokujących dostęp do pamięci programu? Jak ma się blokada dostępu do pamięci typu FLASH w stosunku do odwracalnych przecież jej właściwości? Pewnego razu zadałem tego rodzaju pytanie na forum programistów, znajdującym się na stronie http://www.8052.com. Odpowiedzi, które uzyskałem lekko mnie zaskoczyły. Była między nimi na przykład sugestia, że jeżeli program do urządzenia, które chcę skopiować, wart jest dla mnie milion dolarów, to pieniądze takie przesłane do firmy X, notabene producenta między innymi mikrokontrolerów, spowodują, że udostępni mi ona technologię umożliwiającą odczyt pamięci programu, mimo jej blokady. Na poparcie tej tezy, autor przysłał mi artykuł rosyjskiego stypendysty pracującego na Uniwersytecie Cambridge w Wielkiej Brytanii - Sergieja Skorobogatov. Pracuje on w laboratorium komputerowym w grupie pracowników naukowych zajmujących się zabezpieczeniami komputerów osobistych oraz mikrokontrolerów. Grupa ta bada, na ile skuteczne są wszelkiego rodzaju zabezpieczenia programów. Badania te wykonywane są najczęściej na zlecenia firm producentów hardware i software. Jak pisze sam Sergiej o swojej pracy, polega ona na zrozumieniu, jak dane zabezpieczenie może zostać złamane i udzielenie wskazówek producentowi, jak powinno ono zostać wzmocnione. Badania te, w związku z rosnącym zastosowaniem mikrokontrolerów, na przykład w kartach płatniczych, mają ogromne znaczenie.
czytaj więcej
|
- « pierwsza
- ‹ poprzednia
- …
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- następna ›
- ostatnia »
